Hermann Kolberg

---

Życiorys

Hermann Kolberg przyszedł na świat w Braniewie, w rodzinie, gdzie jego ojciec, Michael, był mistrzem stolarskim, a matka, Katharina, pochodziła z domu Ernst. W młodości uczęszczał do gimnazjum w Braniewie, które ukończył, zdobywając świadectwo dojrzałości latem 1863 roku, w okresie Michaelis.

Po zakończeniu nauki, Kolberg zdecydował się na dalszą edukację w seminarium duchownym, które mieściło się w Liceum Hosianum, również w Braniewie. Był to kluczowy moment w jego życiu, ponieważ po ukończeniu studiów otrzymał święcenia kapłańskie w katedrze we Fromborku 4 sierpnia 1867 roku.

Jako neoprezbiter rozpoczął posługę w parafii w Lichnowach, gdzie praca duszpasterska była dla niego ważnym doświadczeniem. Wkrótce, 27 sierpnia 1869 roku, objął stanowisko wikariusza w Bisztynku, a 14 września 1870 roku został mianowany wikariuszem w Królewcu. Jego kariera kapłańska nabrała tempa, a 14 lutego 1887 roku został beneficjantem kaplicy św. Anny we Fromborku, co stanowiło kolejny krok w jego duchowym rozwoju.

28 września 1895 roku Kolberg osiągnął istotny punkt w swojej karierze, zostając proboszczem kościoła parafialnego św. Mikołaja we Fromborku. Jego działalność nie ograniczała się tylko do spraw kościelnych, był również aktywnym członkiem Warmińskiego Towarzystwa Historycznego, co wskazuje na jego zainteresowanie historią regionu.

Kolberg zapisał się w pamięci współczesnych jako osoba o konserwatywnych poglądach, sprzeciwiająca się nowinkom technicznym. Głośno protestował przeciwko budowie Kolei Nadzalewowej w Fromborku, która miała miejsce w latach 1897–1899. Jego opinie w tej kwestii były mocno podzielane przez lokalną społeczność, co świadczy o jego wpływie na wspólnotę.

Hermann Kolberg spędził resztę swojego życia w Fromborku, gdzie posługiwał aż do chwili swojej śmierci, która miała miejsce 7 kwietnia 1911 roku. Jego życie i działalność kapłańska pozostawiły trwały ślad w dziejach regionu, a jego konserwatywne wartości wciąż są tematem rozmów wśród badaczy historii Warmii.

Pubikacje

Hermann Kolberg opublikował szereg znaczących zbiorów homilii, które były wielokrotnie wznawiane, co świadczy o ich popularności i wpływie na społeczeństwo duchowe. Oto niektóre z jego dzieł:

• Die Buße in Passionsbildern (1882, III wyd. Dülmen Laumann 1905),
• Fünf Predigten zu Ehren der Himmelskönigin an ihren Hauptfesten (1890),
• Glaube und Liebe im heiligsten Altarssacrament (1891),
• Festtags- und Gelegenheitspredigten (393 str., Dülmen 1893),
• Sonntagspredigten (1893),
• Jesus, dir leb ich. Sechzehn Predigten über das Leben in Christo (Paderborn 1898),
• Glaube und Liebe im heiligsten Altarsacrament (1901),
• Katechetische Predigten, 3 tomy: 715 s., 809 s., 576 s. (1895–1903),
• Die Werke der Genugtuung in Hinblick auf die Genugtuungen Christi: sieben Fastenpredigten (1904),
• Die Busse in Passionsbildern: sieben Fasten-Predigten (3. wydanie 1905),
• Jesus, den Einen zur Auferstehung, den Anderen zum Falle. 7 Fastenpredigten (Braunsberg, Grimme 1909).

Każda z tych publikacji wnosi ważny wkład w obszar homiletyki i refleksji teologicznej, ukazując głębię ducha i wiarę autora.

---

Oceń: Hermann Kolberg

---