Richard Ziegler

---

Życiorys

Richard Ziegler przyszedł na świat w Braniewie, w rodzinie o zróżnicowanej religijnie tradycji. Jego ojcem był ewangelik, August, który pracował jako strażnik w więzieniu, a matką głęboko wierząca katoliczka, Amelie z domu Stange. Ziegler dorastał pod pieszą opieką matki, która wpoili mu katolickie wartości. Edukację rozpoczął w gimnazjum, najpierw w Reszlu, a później w Olsztynie. Po uzyskaniu matury podjął studia z zakresu filozofii i teologii w Monachium, gdzie stał się członkiem katolickiego bractwa KDStV Aenania München.

Po powrocie do Braniewa kontynuował swoją edukację w seminarium duchownym w Liceum Hosianum, gdzie również należał do katolickiego bractwa „CV-Zirkel”. 5 sierpnia 1906 roku z rąk biskupa warmińskiego, Andreasa Thiela, otrzymał pierwsze święcenia na subdiakona, a następnie 23 grudnia święcenia diakonatu. 3 lutego 1907 roku, przyjął pełne święcenia kapłańskie.

Na swoją pierwszą parafię został posłany do Świątek, aby posługiwać w kościele Świętych Kosmy i Damiana, gdzie pracował u boku lubianego proboszcza Bernharda Menzela. Po krótkim czasie biskup przeniósł go na parafię w Miłakowie, a w 1909 roku do Reszla, gdzie przez następne 19 lat pełnił funkcję wikarego pod kierunkiem proboszcza Georga Materna, znanego redaktora i publicysty. W Reszlu ks. Ziegler zaangażował się w działalność pomocy ze strony towarzystwa „CV-Zirkel”, które miało znaczący wpływ na społeczność. Dodatkowo był członkiem Narodowej Partii Ludowej, choć nie pełnił tam żadnych oficjalnych ról.

W 1928 roku, biskup Bludau powierzył mu stanowisko proboszcza parafii św. Brunona w Bartoszycach oraz rolę kapelana garnizonu wojskowego. Jako osoba z katolicko-ewangelickiej rodziny, z łatwością odnalazł się w protestanckiej społeczności, w której katolicy stanowili zaledwie 7%. Ksiądz Ziegler zdobył sympatię lokalnych mieszkańców przez swoją skromność, humor i oddanie wiernym. Poświęcał się pracy w Caritas oraz organizacjach katolickich studenckich, co przyniosło mu wielkie zaufanie wśród młodzieży.

Po wyborach w 1933 roku, władza Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotników zaczęła ingerować w struktury kościelne, prowadząc do napięć z duchowieństwem. W 1939 roku, ks. Ziegler został przesłuchany przez prokuraturę w Królewcu, oskarżony o antypaństwowe wypowiedzi, jednak postępowanie zakończyło się jedynie upomnieniem, po którym znalazł się pod obserwacją gestapo. W 1945 roku jego kapłańskie życie dobiegło końca, gdy Armia Czerwona dotarła do Bartoszyc.

Pomimo licznych namów do opuszczenia Prus Wschodnich, Ziegler zdecydował się pozostać z wiernymi, co doprowadziło do tragicznych wydarzeń. Po wkroczeniu Armii Czerwonej, jego plebania została splądrowana, a jego dorobek naukowy został zniszczony. Wkrótce później ksiądz został aresztowany przez gestapo z groźbą rozstrzelania. Zmieniono jednak decyzję i wywieziono go w nieludzkich warunkach do obozu pracy na Syberię, gdzie zmarł 11 marca 1945 roku z wycieńczenia i głodu.

Jego ciało, pozbawione wartościowych przedmiotów, zostało pochowane w bezimiennej mogile przy torach kolejowych. W swoich ostatnich słowach prosił o informowanie bliskich o swoim losie. Kościół katolicki uznaje go współcześnie za męczennika za wiarę. Jego starszy brat, Arthur Ziegler, również był duchownym, pełniąc funkcję ostatniego niemieckiego proboszcza katedry we Fromborku do 1945 roku.

---

Oceń: Richard Ziegler

---