Jakub Holzt


Jakub Holzt, znany także jako Holst, to postać o bogatej historii, której życie przypadło na przełom XVI i XVII wieku. Urodził się około 1552 roku w Braniewie, a zmarł 24 grudnia 1619 roku we Fromborku. Był on nie tylko duchownym katolickim, ale również doktorem teologii, co świadczy o jego znaczącej wiedzy oraz wpływie w dziedzinie duchowości.

W trakcie swojej kariery pełnił wysokie funkcje w Kościele, będąc osobistym spowiednikiem oraz kapelanem króla Zygmunta III Wazy, co podkreśla jego bliskie związki z władzą. Współpracował również z warmińską kapitułą katedralną, gdzie miał zaszczyt zasiadać jako kanonik we Fromborku.

Życiorys

Jakub Holzt przyszedł na świat w Braniewie, gdzie rozpoczął swoją edukację najprawdopodobniej w jezuickim kolegium lub seminarium papieskim. W okresie od 1581 do 1585 roku studiował w Kolegium Niemieckim w Rzymie, zdobywając tytuł doktora teologii. W późniejszych latach pełnił funkcję osobistego kapelana oraz spowiednika króla Polski, Zygmunta III Wazy. Warto dodać, że przez pewien czas zaangażowany był w pracę misyjną w Szwecji.

W 1598 roku Holzt został mianowany kanonikiem warszawskim, a dwa lata później objął stanowisko archidiakona warszawskiego w kapitule poznańskiej. Na koniec 1605 roku zyskał tytuł kanonika katedralnego kapitule warmińskiej we Fromborku, po zgonie prepozyta Michała Kossa. Wprowadzony w posługę na katedrze miał miejsce 19 maja 1606 roku, kiedy to przyjął odpowiedzialność za ołtarz św. Szymona i św. Judy Tadeusza.

Przez lata swojej kariery rezydował w Fromborku, początkowo w kurii Tusculum (Curia Tusculana), którą po roku zamienił na nieco inną kurię, św. Jana Nepomucena, która niestety nie przetrwała do współczesnych czasów. Z dniem 20 maja 1611 roku, osiedlił się w kurii św. Ignacego, usytuowanej przy ul. Katedralnej 11, gdzie pozostał aż do swojej śmierci. Często podróżował, wyjeżdżając poza granice diecezji, co skłoniło go do zawarcia w swoim testamencie prośby o pochowanie go we Fromborku.

Jakub Holzt zmarł w Fromborku, gdzie również został pochowany w katedrze, która obecnie nosi status bazyliki mniejszej. Po swojej śmierci spoczął przy ołtarzu kanonickim, a jego płyta nagrobna, wykonana z czarnego marmuru, przetrwała do dzisiejszego dnia. Jest umiejscowiona na nawie prawej, pomiędzy szóstym a siódmym filarem. Na płycie znajduje się inskrypcja, której treść po przetłumaczeniu brzmi:

Poświęcone Bogu Najlepszemu, Największemu. Wielebnemu Panu Jakubowi Holzowi, doktorowi świętej teologii, kanonikowi warmińskiemu, spowiednikowi i kapelanowi najjaśniejszego władcy, króla Polski i Szwecji Zygmunta III, swojemu najlepszemu wujowi, Michał Schambogen, proboszcz elbląski, wzniósł ten pomnik wdzięczności. Zmarł 24 grudnia 1619 roku w wieku 67 lat.

Jakub Holzt był wujem późniejszego proboszcza elbląskiego oraz sekretarza króla Zygmunta III, ks. Michała Schambogena.

Przypisy

  1. Klerycy z ziem polskich, litewskich i pruskich święceni w Rzymie (XVI – pocz. XX w.) Clerici ex terris Poloniae, Lithuaniae et Prussiae Romae seu Urbe ordinati (saec. XVI ad init. XX) opracował Stanisław Jujeczka na podstawie kwerendy rzymskiej wykonanej wspólnie z ks. Henrykiem Gerlicem, Wrocław 2018 r., s. 46
  2. a b Elżbieta Starek, Grzegorz Kotłowski, Łacińskie inskrypcje w kościołach Warmii. Katedra we Fromborku, Pelplin 2017 r., s. 282
  3. Piotr Gursztyn Region w datach. 23–30 grudnia, IKAT. Gazeta braniewska, 23.12.2005 r., s. 14
  4. Andrzej Kopiczko, Duchowieństwo katolickie diecezji warmińskiej w latach 1525–1821, część 2: Słownik, Olsztyn 2000 r., s. 127
  5. a b Słownik biograficzny Kapituły Warmińskiej, Olsztyn 1996 r., s. 94

Oceń: Jakub Holzt

Średnia ocena:4.7 Liczba ocen:16