Joseph Franz Krause, urodzony 26 stycznia 1840 roku w Braniewie, był wybitnym przedstawicielem duchowieństwa katolickiego. Jego życiorys obejmuje nie tylko rolę duchownego, ale również wpływowego nauczyciela oraz akademika.
W trakcie swojej kariery, zmarł 27 marca 1900 roku w tym samym mieście, pełnił funkcję profesora zwyczajnego w fakultetach filozoficznych Liceum Hosianum w Braniewie. Jego wykłady koncentrowały się głównie na filozofii oraz teologii moralnej, a także miał na celu edukację religijną młodych ludzi w szkołach średnich w Braniewie.
Życiorys
Joseph Krause przyszedł na świat w Braniewie, gdzie wychowywał się w rodzinie zrzeszonej w rzemiośle – jego ojciec, Johann, był mistrzem bednarskim, a matka, Magdalene, pochodziła z domu Preuschoff. W latach młodzieńczych kształcił się w gimnazjum w swoim rodzinnym mieście, które ukończył w 1860 roku, zdobywając świadectwo dojrzałości. Wkrótce potem podjął decyzję o studiowaniu medycyny na Uniwersytecie w Królewcu, jednak po zaledwie jednym semestrze przeniósł się na studia filozoficzno-teologiczne do Liceum Hosianum. Po ukończeniu studiów odbył święcenia kapłańskie 31 lipca 1864 roku, które miały miejsce we fromborskiej katedrze, a dokonał ich biskup Geritz, towarzysząc mu podczas ceremonii Jan Szadowski.
Jego pierwsze kroki w posłudze kapłańskiej prowadziły do Cyganka oraz Nowego Dworu Gdańskiego, gdzie działał jako wikariusz od października 1864 do połowy 1865 roku. W lipcu 1865 roku, dzięki wsparciu fundacji Jana Preucka, udał się na dalsze studia do Rzymu, które zakończył sukcesem, kiedy to 5 lipca 1866 roku uzyskał doktorat z teologii. Kolejnym etapem jego edukacji były studia w Münster, gdzie 31 października 1868 obronił drugi doktorat, tym razem z filozofii.
Po powrocie do diecezji warmińskiej w 1869 roku, podjął pracę kapłańską w Mingajnach oraz w Reszlu, a 19 sierpnia 1869 roku na stałe osiedlił się w Królewcu na stanowisku trzeciego wikariusza. W następnych latach jego kariera nabrała tempa – 10 września 1870 roku został prefektem konwiktu w Braniewie, a 22 października uzyskał habilitację w Liceum Hosianum. Tam też pełnił funkcję wykładowcy nieetatowego, znanego jako privatdozent.
Krause, kontynuując swoją karierę akademicką, 14 grudnia 1871 roku otrzymał jako beneficjum kościółek Świętej Trójcy, w Nowym Mieście, gdzie jego wpływ na edukację i teologię był znaczący. Wiosną 1872 roku podjął pracę jako nauczyciel religii w gimnazjum w Braniewie, a w sierpniu 1877 roku został tymczasowym nauczycielem religii w Seminarium Nauczycielskim. Jego wysiłki zostały docenione, ponieważ 1 lipca 1883 roku jego stanowisko zostało na stałe potwierdzone.
W 1887 roku Krause awansował na profesora nadzwyczajnego na wydziale filozoficznym, a w 1888 roku został profesorem zwyczajnym w Liceum Hosianum, gdzie wykładał filozofię oraz teologię moralną. Jego wkład w naukę trwał aż do końca jego życia, które zakończyło się 27 marca 1900 roku w Braniewie. Interesowały go szczególnie zagadnienia związane z nauką świętego Bonawentury.
Publikacje
Joseph Krause jest autorem kilku znaczących publikacji, które dotyczą kwestii filozoficznych i teologicznych. Jego prace ukazują głębokie zrozumienie natury i czasu oraz wpływu myśli Augustyńskiej w kontekście nauk naturalnych.
- „Quomodo s. Bonaventura mundum non esse aeternum, sed tempore ortum demonstraverit”, Braunsbergae 1890,
- „S. Bonaventuram in doctrina de rerum naturalium origine S. Augustinum secutum esse”, Braunsberg 1893.
Przypisy
- Index Lectionum in Lyceo Regio Hosiano Brunsbergensi per hiemem a die XV. Octobris anni 1893 usque ad diem XV. Martii anni 1894.
- Index Lectionum in Lyceo Regio Hosiano Brunsbergensi per aestatem a die XV. Aprilis anni MDCCCXC.
- Die Abiturienten des Braunsberger Gymnasiums von 1860 bis 1916: mit Unterstützung des Historischen Vereins für Ermland.
- a b Wojciech Zawadzki Duchowieństwo katolickie z terenu obecnej diecezji elbląskiej w latach 1821–1945, Olsztyn 2000, s. 211.
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Adalbert Wagner | Bartłomiej Möller | Georg Grimme | Grzegorz Schönhoff | Paul Jedzink | Georg Grunwald | Paul Romahn | Friedrich Meibohm | Iwo Roweder | Max Meinertz | Andreas Bönigk | Anton Ditki | Jakub Holzt | Georg III Stobäus von Palmburg | Sebastian Moller | Szymon Bocchorn | Michał Schambogen | Franciszek Albert Zahn | Regina Protmann | Hartmut KaniaOceń: Joseph Krause