Dietrich Heling


Dietrich Heling, ur. 16 lipca 1929 roku w Braniewie, a zmarł 19 maja 2003 roku w Leimen, był znaczącą postacią w dziedzinie nauk geologicznych. Jako niemiecki geolog, mineralog i petrolog, Heling wniósł istotny wkład w badania i rozwój teorii dotyczących minerałów oraz skał.

Jego prace naukowe odznaczały się wysokim poziomem innowacyjności oraz zestawieniem tradycyjnych metod badawczych z nowoczesnymi technikami analitycznymi, co czyniło jego osiągnięcia niezwykle wartościowymi dla współczesnej geologii.

Życiorys

Dietrich Heling przyszedł na świat w Braniewie, w byłych Prusach Wschodnich. Urodził się w rodzinie doktora Martina Helinga (1889–1980) oraz Anny z domu Gramsch (1896–1993), która była siostrą Friedricha Gramscha. Jego ojciec, Martin, w 1923 roku objął stanowisko dyrektora stadniny koni w Braniewie (Landgestüt Braunsberg) i zamieszkał z rodziną przy ul. Moniuszki 17. Właśnie tam, w 1929 roku, przyszedł na świat Dietrich.

W 1933 roku, a więc zaledwie dwa tygodnie po tym jak władza w Niemczech przeszła w ręce NSDAP, rodzina doświadczyła szykan ze strony nowej władzy. Z powodu donosu asystenta, Martin Heling został przeniesiony na stanowisko dyrektora z mniejszej stadniny w Kętrzynie, gdzie spędzili kolejne cztery lata aż do 1937 roku. Następnie, do 1945, rodzinne życie toczyło się w Georgenburgu, dzisiejszym Majowsku, w okolicach Czerniachowska, gdzie Martin Heling prowadził kolejną stadninę.

27 stycznia 1945 roku, w obliczu nadciągającego frontu Armii Czerwonej, rodzina zmuszona była opuścić Prusy Wschodnie. Uciekli przez Braniewo, Nową Pasłękę, Zalew Wiślany i Mierzeję. Dietrich, mający wówczas niecałe 16 lat, ewakuował się na Zachód pod opieką swojego wuja, również przemierzając zamarznięty lód Zalewu, który był jedyną dostępną drogą ucieczki. Po wojnie rodzina osiedliła się w Neustadt w Brandenburgii.

Dietrich Heling w latach 1948–1949 zdobywał doświadczenie zawodowe w różnych przedsiębiorstwach górniczych w Niemczech i Wielkiej Brytanii. Następnie w latach 1949–1954 studiował górnictwo, które ukończył uzyskując dyplom 15 maja 1954 roku. W latach 1960–1962 kontynuował naukę na kierunku mineralogia na Uniwersytecie w Tybindze, gdzie w 1963 roku uzyskał tytuł doktora nauk przyrodniczych. Od 1962 do 1965 pracował jako asystent w Instytucie Geologiczno-Paleontologicznym na Uniwersytecie w Stuttgarcie.

Od 1 stycznia 1966 roku, Dietrich Heling był zatrudniony jako pracownik naukowy na Uniwersytecie w Heidelbergu, gdzie w 1967 roku uzyskał habilitację. W 1973 roku, na mocy nominacji, został profesorem w Instytucie Mineralogiczno-Petrologicznym tej samej uczelni, w laboratorium sedymentacji. Po ponad trzech dekadach pracy naukowej przeszedł na emeryturę 1 stycznia 1978 roku. Zmarł 19 maja 2003 roku.

Życie prywatne

W 1968 roku zawarł związek małżeński z Sabiną, która jest córką dyrektora biblioteki uniwersyteckiej w Heidelbergu, doktora Waltera Koschorrecka.

Przypisy

  1. In langer Reihe über das Haff, Die Flucht der Trakehner aus Ostpreußen – Patricia Clough
  2. Braunsberger Familien. Gramsch und Heling aus Rodelshöfen [w:] Braunsberg/Ostpreußen Unsere Schulen Heft 91 Sommer 1995 r.
  3. Adreßbuch des Kreises Braunsberg, Ausgabe 1930, s. 26
  4. a b Heidelberger Gelehrtenlexikon 1933–1986

Oceń: Dietrich Heling

Średnia ocena:4.7 Liczba ocen:12