Horst Ulrich Wiechert, urodzony 9 października 1938 roku w Braniewie, to znany niemiecki fizyk, który pełni rolę starszego wykładowcy na Uniwersytecie Gutenberga w Moguncji.
Jego kariera akademicka i badawcza koncentruje się na różnych aspektach fizyki, wnosząc istotny wkład w tę dziedzinę nauki.
Życiorys
Friedrich, ojciec Horsta, pełnił funkcję księgowego w browarze w Braniewie i pochodził z Korniewa, znajdującego się w powiecie świętomiejskim (Kreis Heiligenbeil). W 1934 roku związał się małżeństwem z braniewianką, Charlotte z domu Glaudien. Hans był drugim dzieckiem w rodzinie, posiadał starszego brata Siegfrieda, urodzonego w 1936 roku. W okresie do 1945 roku Wiechertowie zamieszkiwali w Braniewie przy Hansastraße 6, obecnie znanej jako ul. Warmińska.
Na skutek działań wojennych, w lutym 1945 roku, rodzina została zmuszona do opuszczenia Braniewa z powodu bombardowań przeprowadzanych przez jednostki Armii Czerwonej. Ich droga prowadziła przez Nową Pasłękę, po zamarzniętym Zalewie Wiślanym, Pilawę aż do Gdyni, skąd udało im się dotrzeć do miejscowości Leer, zlokalizowanej we Wschodniej Fryzji. Tam spędzili czas do roku 1954, po czym przenieśli się do Wuppertalu, gdzie Horst ukończył szkołę średnią oraz zdobył maturę.
W latach 1959-1962 kształcił się na Uniwersytecie Gutenberga w Moguncji, studiując fizykę oraz matematykę. Kolejne lata, od 1963 do 1966, poświęcił na przygotowanie pracy dyplomowej w Instytucie Fizyki Teoretycznej. W październiku 1967 roku rozpoczął pracę jako asystent w instytucie, a w 1969 roku obronił dysertację zatytułowaną Theoretische Untersuchungen der Wellenfortpflanzung in engen mit flüssigem Helium II gefüllten Kapillaren, zdobywając stopień doktora nauk technicznych z wyróżnieniem (magna cum laude).
Od 1985 roku zajmował stanowisko Akademischer Direktor Uniwersytetu w Mainz, koncentrując swoje badania na fizyce materii skondensowanej. W trakcie swojej kariery naukowej wielokrotnie wyjeżdżał w celach badawczych do prestiżowych instytucji, takich jak Instytut Laune-Langevin w Grenoble, centrum naukowe CEA Paris-Saclay w Francji, laboratorium HASYLAB w Hamburgu oraz Helmholtz-Zentrum Berlin für Materialien und Energie w Berlinie. W 2004 roku przeszedł na emeryturę.
Horst Wiechert jest autorem lub współautorem aż 66 publikacji naukowych napisanych w języku angielskim, przyczyniając się w ten sposób do rozwoju dziedziny fizyki.
Wybrane publikacje
Horst Wiechert jest autorem wielu wpływowych publikacji naukowych, które koncentrują się na zjawiskach związanych z adsorpcją i przejściami fazowymi. Poniżej przedstawiamy kilka jego kluczowych prac:
- Ordering and Phase Transitions in Adsorbed Monolayers of Diatomic Molecules (z Dominikiem Marx), 1996,
- Ordering and Phase Transitions in Deuterium Monolayers Physisorbed on Krypton Preplated Graphite (z Klaus–Dieter Kortmann), 1998,
- Adsorption of molecular hydrogen isotopes on graphite and BN, 2003.
Przypisy
- 3.6.2. Adsorption of molecular hydrogen isotopes on graphite and BN [online], ouci.dntb.gov.ua [dostęp 17.11.2023 r.]
- Siegfried Wiechert Ein Braunsberger Physiker, [w:] Heimatbrief für den Kreis Braunsberg, Sommer 2021 Nr. 45.
- Siegfried Wiechert Mein Schulweg, [w:] Heimatbrief für den Kreis Braunsberg Sommer 2012 Nr. 26.
- H. Wiechert’s research while affiliated with Johannes Gutenberg-Universität Mainz and other places.
- a b DominikD. Marx DominikD., HorstH. Wiechert HorstH., Ordering and Phase Transitions in Adsorbed Monolayers of Diatomic Molecules, I.I. Prigogine, Stuart A.S.A. Rice (red.), wyd. 1, t. 95, Wiley, 01.1996 r., s. 213–394, DOI: 10.1002/9780470141540.ch4, ISBN 978-0-471-15430-3 [dostęp 14.11.2023 r.]
- Stadt Braunsberg im Ermland: ein Familienbuch, von Walter Merten, 1976, s. 139.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Bernhard Schmeier | Adalbert Kraffert | Ferdinand Rochel | Ernst Tiessen | Alois Bludau | Elżbieta Błotnicka-Mazur | Jacob Lilienthal | Ernst Lichtenstein | Michael Eduard Regenbrecht | Helena Chlebowska | Katarzyna Prusik | Siegfried Warwel | Andrzej Rosenwald | Radosław Potrac | Jan Preuck | Franciszek Antoni Woelke | Helmut Klapper | Joachim Peter Schoenes | Theodor Wiedemann (1833–1897) | Franz KrögerOceń: Horst Wiechert