Georg Friedrich von Wegnern

Wojsko i służby mundurowe

Georg Friedrich von Wegnern, którego życie i kariera wojskowa stanowią interesujący aspekt niemieckiej historii, urodził się 14 marca 1729 roku w Braniewie. Był pruskim generałem major, który zdobył uznanie na polu bitwy.

Jego życie zakończyło się tragicznie 13 września 1793 roku, kiedy to poległ w okolicach Ensheim, co stanowi ważny moment w kontekście wojskowej historii Prus. Wegnern zostawił po sobie ślad w dziejach, a jego osiągnięcia żołnierskie są pamiętane do dnia dzisiejszego.

Życiorys

Pochodzenie

Georg Friedrich von Wegnern pochodził z rodziny, której korzenie sięgają Osterweddingen w prowincji Saksonia. W XVI wieku jego przodkowie przenieśli się do Królewca, a w 1635 roku zyskali tytuł szlachecki w Rzeczypospolitej Obojga Narodów, stając się częścią szlachty pruskiej. Georg przyszedł na świat w domu pruskiego pułkownika, również o tym samym imieniu. Georg Friedrich von Wegnern (1698–1764) był właścicielem ziemskim, posiadającym m.in. majątek w Kapkeim, Damerau, Pregelswalde oraz Freienwalde, a także wykazującym się dowodzeniem 5 Pułku Grenadierów im. Króla Fryderyka I. Matką Georga była Louise Amalie von Wegnern (1702–1766).

Kariera

W 1746 roku Georg zainicjował swoją karierę wojskową, rozpoczynając służbę na stanowisku podoficera (gefreiterkorporal) w 16 pułku piechoty znanym jako „Flanß”. Trzy lata później, w 1749 roku, osiągnął stopień chorążego, a w 1752 został podporucznikiem. W trakcie wojny siedmioletniej uczestniczył w wielu znaczących bitwach, takich jak te pod Großjägersdorf, Sarbinowem, Kunersdorfem oraz Torgau. W 1758 roku awansował do rangi pierwszego porucznika (premierleutnant), a pięć lat później stał się kapitanem sztabu. W 1764 roku objął dowództwo nad kompanią, a następnie brał udział w wojnie o sukcesję bawarską. W 1785 roku jego kariera wzniosła się na wyższy poziom, gdy awansował do stopnia podpułkownika, a rok później został dowódcą batalionu. Jego dalszy awans na pułkownika przypieczętował jego przeniesienie do 4 Pułku Piechoty „Egloffstein”, którego stał się dowódcą w 1789 roku. Od 7 listopada 1792 pełnił funkcję szefa 30 Pułku Piechoty „Schönfeldt”. W 1793 roku został mianowany generałem brygady (generalmajor). Niestety, zginął we wrześniu tego samego roku pod Ensheim, walcząc w pierwszej wojnie koalicyjnej przeciwko Francuzom, będąc wówczas dowódcą 31 Pułku Piechoty „von Borcke”.

Życie osobiste

15 maja 1765 roku Georg Friedrich von Wegnern poślubił Albertynę Wilhelminę von Syburg (1740–1790) w Królewcu, będącą córką jego przełożonego pułkowego, Friedricha Wilhelma von Syburga (1709–1770). Po rozwodzie, 17 lutego 1783 roku, wstąpił w drugi związek małżeński z Barbarą Dorotheą Charlotte von Roeder (zm. 1803), podczas gdy jego pierwsza żona wyszła za mąż za Carla Friedricha von Hambergera, który miał zostać pruskim generałem porucznikiem. Z dwóch małżeństw Georgові urodziło się następujące potomstwo:

  • Joachim Friedrich Ludwig Wilhelm (ur. 15 lipca 1776),
  • Ludwig Karl August (ur. 3 sierpnia 1777, zm. 7 listopada 1854) – pruski kanclerz stanu,
  • Johann Georg Gustav (ur. 9 grudnia 1778, zm. 31 grudnia 1806) – pruski porucznik oraz oficer ordynansowy (ordonnanzoffizier) generała porucznika Antona Wilhelma von L’Estocq,
  • Sophie Luise Wilhelmine (ur. 26 kwietnia 1789, zm. 9 lipca 1858) – wyszła za mąż za Johanna Friedricha Jakoba von Kemphen (1764–1833), pruskiego generała.

Przypisy

  1. Karl Friedrich August Nobbe: Stammbaum der Familie des D. Martin Luther. S. 72, Digitalisat.
  2. Günther Gieraths. Band 8. Walter de Gruyter, 1964, ISBN 3-11-000455-0, s. 100.
  3. Niekiedy podawana jest również data urodzenia 24.03.1729 r.

Oceń: Georg Friedrich von Wegnern

★★★★★
Średnia ocena:4.48 Liczba ocen:11