Gerhard Steffen

---

Życiorys

Gerhard Steffen przyszedł na świat 17 kwietnia 1927 roku w Braniewie. Był synem Johanna (1894–1971) i Elisabeth z d. Paschau (1895–1946), oboje rodzice również urodzili się w tym samym mieście. Jego ojciec pracował jako mistrz stolarski i prowadził własny zakład stolarski. W rodzinie Gerharda było jeszcze trzy starsze siostry oraz jeden młodszy brat. Kształcił się w katolickiej szkole dla chłopców, znanej jako „Hindenburgschule”, znajdującej się przy Schulstraße 1, a następnie kontynuował naukę w lokalnym gimnazjum, które wówczas nosiło nazwę Hermann-von-Salza-Schule.

Od 1934 roku pełnił funkcję ministranta w kościele św. Katarzyny w Braniewie, położonym blisko ich miejsca zamieszkania przy Langgasse 36, obecnie Gdańska. Oprócz posługi ministranta, był także członkiem chóru kościelnego. W końcowych etapach II wojny światowej, mimo swojego młodego wieku, został zmobilizowany do wojska jako pomocnik obrony przeciwlotniczej (Flakhelfer), gdzie odniósł rany i trafił do niewoli sowieckiej. Po zakończeniu wojny w 1948 roku, schorowany i wyczerpany, powrócił do rodziny, która, opuszczając Braniewo, osiedliła się tymczasowo w Dolnej Saksonii.

Po zdaniu matury w 1950 roku oraz krótkim okresie studiów, Gerhard podjął pracę jako urzędnik na poczcie, gdzie pracował od 1951 do 1985 roku. Jednocześnie, przez 16 lat, pełnił funkcję ławnika sądowego. Po wojnie Gerhard Steffen wielokrotnie, bo aż 58 razy, odwiedzał swoje rodzinne miasto Braniewo. W 1992 roku zainicjował akcję dostarczania lekarstw do Braniewa oraz transportu 500 książek do biblioteki miejskiej w Braniewie. Dodatkowo, na rzecz lokalnych instytucji, przetransportował zbiory do zamiejscowego ośrodka dydaktycznego Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego oraz wzbogacił archiwum braniewskiego domu prowincjonalnego katarzynek.

Z inicjatywy Gerharda, w dniach 26 maja 2001 roku, w Fromborku odsłonięto pomnik upamiętniający tragedię mieszkańców Prus Wschodnich, którzy zimą 1945 roku zginęli w Zalewie Wiślanym, uciekając przed wojskami Armii Czerwonej. Braniewo zawdzięcza mu także renowację w 2005 roku zabytkowej kaplicy św. Rocha. Jednak największą zasługą Steffena było przywrócenie z ruin kościoła św. Małgorzaty w Pierzchałach, w którym znalazł wieczny spoczynek po swojej śmierci.

14 czerwca 2006 roku, Rada Miasta Braniewa jednogłośnie nadała mu tytuł Honorowego Obywatela Miasta Braniewa. Zmarł 18 marca 2012 roku w Oberusel. Zgodnie z jego wolą, został pochowany w Polsce, w kościele św. Małgorzaty w Pierzchałach, 3 kwietnia 2012 roku. W jego pogrzebie, pod przewodnictwem arcybiskupa seniora Edmunda Piszcza oraz arcybiskupa warmińskiego Wojciecha Ziemby, uczestniczyli także pięciu księży diecezjalnych, władze miasta, siostry katarzynki z miejscowego domu prowincjonalnego oraz licznie zgromadzeni mieszkańcy i przyjaciele.

Życie prywatne

W 1952 roku Gerhard Steffen podjął decyzję o założeniu rodziny, gdy wstąpił w związek małżeński z Edith, znaną z nazwiska panieńskiego Oppermann, która przeżyła 87 lat (1929–2016).

Para doczekała się czwórki dzieci, w tym Angeli, która jest związana z M. Armanda z Zakonu Odkupiciela (CSC), a także Reginy, Hildegardy oraz Bernharda.

Odznaczenia

Gerhard Steffen osiągnął znaczące uznanie, które potwierdzają liczne odznaczenia i wyróżnienia, jakie otrzymał w ciągu swojej kariery.

• Order Zasługi Republiki Federalnej Niemiec,
• Order Świętego Sylwestra (2007),
• Order św. Andrzeja (1999),
• Honorowy Obywatel Miasta Braniewa.

---

Oceń: Gerhard Steffen

---