Josef König, znany również jako Sepp König, był niezwykle istotną postacią w historii powojennej Niemiec. Urodził się 9 listopada 1889 roku w Braniewie, a swoje życie zakończył 29 listopada 1959 roku. W okresie formowania się Niemieckiej Republiki Demokratycznej, König był związany z Socjalistyczną Partią Jedności Niemiec (SED), gdzie pełnił ważną funkcję jako urzędnik.
W ramach swojej kariery politycznej, König zajmował stanowisko szefa Wydziału Transportu w Komitecie Centralnym SED. Jego praca w tym zakresie miała kluczowe znaczenie dla rozwoju infrastruktury transportowej w powojennych Niemczech.
Niestety, jego kariera uległa dramatycznemu załamanie w roku 1950, kiedy to został odsunięty od władzy. Powodem tego nieoczekiwanego kroku było skazanie jego przybranego syna za szpiegostwo, co wpłynęło na reputację nie tylko samego Königa, ale również na dalsze losy jego kariery w partii oraz znaczenie w polityce NRD.
Życiorys
Urzędnik USPD
Josef König przyszedł na świat w Braniewie, gdzie wychowywał się jako syn kontrolera ruchu kolejowego. Jego edukacja rozpoczęła się w szkole podstawowej Johannisschule w Gdańsku, gdzie uczył się do roku 1903, a następnie podjął naukę zawodu urzędnika handlowego. W 1908 roku przeprowadził się do Berlina, gdzie aż do wybuchu I wojny światowej w 1914 roku, pracował w branży handlowej.
W 1909 roku zasilił szeregi Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (SPD), aktywnie angażując się w działania jej organizacji młodzieżowej. Po wybuchu wojny, w 1914 roku, został powołany do służby wojskowej i brał udział w działaniach wojennych. Po zakończeniu konfliktu oraz w wyniku rewolucji listopadowej w Niemczech, dołączył do Rady Robotniczej i Żołnierzy.
W latach 1919–1922 był członkiem oraz urzędnikiem Niezależnej Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (USPD) w dzielnicy Berlin-Schöneberg. Po podziale w tej partii, wrócił do SPD, kontynuując swoją karierę. W czasie swojego zaangażowania politycznego, w latach 1919-1924 piastował stanowisko kierownika wydziału w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych Rzeszy oraz przewodniczył tamtejszej radzie zakładowej. Następnie, w 1924 roku, objął posadę kierownika działu prawnego w zakładzie ubezpieczeń Allgemeine Ortskrankenkasse w Berlinie-Wilmersdorf.
Po dojściu do władzy narodowych socjalistów w 1933 roku, König stał się ofiarą prześladowań politycznych. Stracił swoją pracę i w trakcie II wojny światowej został wielokrotnie uwięziony. W tym okresie zarządzał pralnią w Berlinie, a w 1942 roku zdał egzamin na mistrza w swoim fachu.
Urzędnik w NRD
Po zakończeniu II światowej wojny światowej, Josef König wznowił swoje członkostwo w SPD i objął stanowisko burmistrza Berlina-Zehlendorf.
W wyniku przymusowego połączenia SPD z Komunistyczną Partią Niemiec (KPD) w 1946 roku, König stał się członkiem SED, przyjmując pełnoetatową funkcję w nowo powstałej partii. W tym samym roku został przewodniczącym okręgu partii SED w Berlinie-Zehlendorf. Następnie awansował do roli kierownika wydziału organizacyjnego w centralnym sekretariacie SED. W roku 1949 zyskał status szefa wydziału transportu oraz ruchu drogowego w Komitecie Centralnym SED.
Jednak w 1950 roku, po skazaniu jego przybranego syna za szpiegostwo, König stracił wszystkie partyjne funkcje. Przez kolejnych dziewięć lat pracował jako kierownik wydziału w Niemieckim Centrum Handlu Węglem (DHZ) z siedzibą w Poczdamie.
Przypisy
- a b König, Josef (Sepp) | Bundesstiftung zur Aufarbeitung der SED-Diktatur [online], www.bundesstiftung-aufarbeitung.de [dostęp 09.05.2024 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Rainer Barzel | Wojciech Penkalski | Adolph Jerosch | Hans Tiessen | Alfred Marter | Friedrich Gramsch | Szymon Wichmann | Barbara Chrobak | Rudolf Marx | Gerhard Schröder (związkowiec) | Erich Hippler | Zbigniew Ostrowski | Jerzy Chrabąszcz | Grażyna KlugeOceń: Josef König (polityk)