Erich Hippler

---

Życiorys

Erich Hippler był potomkiem Augusta Hipplera, pochodzącego z Braniewa, oraz jego żony Rosy, z domu Thiel. W życiu osobistym ożenił się z Anną Marią Wichert, również z Braniewa, z którą doczekał się pięciorga dzieci.

Wykształcenie

Dzięki dostatecznym środkom finansowym, jego ojciec August, który zajmował miejsce wśród mieszczan i posiadał ziemię, miał możliwość wysłania Ericha do gimnazjum. Wiosną 1911 roku ukończył on gimnazjum w Braniewie, uzyskując maturę. Następnie, od semestru letniego 1911 do semestru letniego 1912, studiował prawo na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium. Potem kontynuował naukę na Uniwersytecie Albrechta w Królewcu, gdzie stał się członkiem stowarzyszenia CV AV Tuisconia. Ze względu na przerwy spowodowane wojną i służbą wojskową, do pierwszego egzaminu państwowego z prawa mógł przystąpić dopiero w 1919 roku. W 1921 roku, na Uniwersytecie Albrechta, obronił pracę doktorską na temat „Der passive diplomatische Verkehr des Papstes”. Zaledwie rok później zdał drugi egzamin państwowy z zakresu prawa.

Praca zawodowa

W kolejnych latach kariery zawodowej Hippler pracował jako asesor sądowy i rządowy w Kwidzynie. W 1924 roku został przeniesiony do Reszla, gdzie pełnił funkcję pełnomocnika starosty Hugo Neumanna. Dwa lata później podjął pracę w służbie państwowej w Osnabrücku, zdobywając awans na stanowisko radcy stanu (Regierungsrat). W 1929 roku początkowo został powołany na stanowisko zarządcy komisarycznego, a w roku następnym na stałe mianowany starostą powiatu Hildesheim.

Hippler był osobą pobożną, katolikiem, a do 1933 roku członkiem katolickiej partii Centrum. Po przejęciu władzy przez narodowych socjalistów skonfrontowany został z presją na przystąpienie do NSDAP. W 1936 roku usunięto go z urzędu starosty, a jego miejsce zajęto członkiem tej partii. Następnie został zobligowany do przejścia w tzw. stan zawieszenia (Wartestand) pod zarządem władzy w Stade. Po wojnie, w 1948 roku, powrócił z tej zawieszonej sytuacji do pracy, kontynuując ją w Stade aż do 1951 roku, kiedy to przeniesiono go do Osnabrücku. Ostatecznie przeszedł na wcześniejszą emeryturę z powodu złego zdrowia na koniec grudnia 1955 roku. W 1958 roku, jako rekompensatę za wcześniejsze usunięcie z urzędu, otrzymał tytuł wysokiego urzędnika w administracji federalnej – Regierungsdirektor.

Badania ojczyźniane i genealogiczne

W swoich wolnych chwilach Hippler intensywnie badał historię Warmii oraz jej mieszkańców. Zrealizował liczne publikacje poświęcone historii lokalnej oraz genealogii. Jego prace genealogiczne składają się z 62 tomów zawierających kopie ksiąg metrykalnych, głównie z północnej Warmii. W ciągu wielu lat analizował i przepisywał całościowe księgi chrztów, ślubów oraz zgonów z różnych parafii, obejmujące okres od 1485 do 1882 roku. W związku z tym, że oryginały tych dokumentów są często niedostępne, kopie Hipplera stały się niezwykle cennym źródłem dla badań genealogicznych. Pierwotnie tomy te były przechowywane w bibliotece Warmińskiego Towarzystwa Historycznego w Münster, natomiast obecnie znajdują się w Bibliotece im. Martina Opitza w Herne – centralnym punkcie niemieckiej kultury oraz historii Prus Wschodnich. Oprócz swoich głównych zainteresowań, od dzieciństwa kolekcjonował również znaczki pocztowe oraz pisał wiersze, z których niektóre były publikowane w Ermländischer Hauskalendar w latach 1950, 1952 i 1954.

Zmarł 29 grudnia 1969 roku, a jego pogrzeb odbył się 5 stycznia 1970 roku na Heger Friedhof.

Publikacje

Oto wybrane publikacje Ericha Hipplera, które odgrywają znaczącą rolę w jego dorobku naukowym.

• Erich Hippler: Der passive diplomatische Verkehr des Papstes. Rechts- und staatswissenschaftliche Dissertation der juristischen Fakultät der Universität Königsberg vom 17. September 1921. Königsberger Allgemeine Zeitungs- und Verlagsdruckerei, Königsberg/Pr. 1921,
• Erich Hippler: Eine Stammreihe der ermländischen Familie Harwardt. Ermländische Zeitungs- und Verlagsdruckerei, Braunsberg 1928,
• Erich Hippler: Eine Stammreihe und Hofgeschichte der ermländischen Familie Lang. W: Zeitschrift für die Geschichte und Altertumskunde des Ermlands. Bd. 30, Nr. 2. Im Selbstverlag des Historischen Vereins für Ermland, Münster 1966, S. 370–406.

---

Oceń: Erich Hippler

---