Carl Joseph Scharowsky, urodzony 6 listopada 1846 roku w Braniewie, to postać o interesującej biografii, której dokonania mają znaczący wpływ na rozwój inżynierii budowlanej. Zmarł 18 kwietnia 1905 roku, pozostawiając po sobie dziedzictwo w postaci innowacyjnych konstrukcji stalowych.
Scharowsky był niemieckim inżynierem, który wyróżniał się swoją specjalizacją w zakresie projektowania i budowy konstrukcji stalowych. Jego prace i osiągnięcia w tej dziedzinie przyczyniły się do rozwoju nowoczesnej architektury oraz inżynierii, a jego techniki wciąż są stosowane do dzisiaj.
Życiorys
Carl Scharowsky przyszedł na świat w Braniewie. Pochodził z rodziny o silnych tradycjach rzemieślniczych, gdzie jego ojciec, kowal oraz rolnik, Carl Rochus (1809–1866) i matka, Mathilde z domu Meich (1813–1871), wpływali na jego przyszłe wybory zawodowe. Po ukończeniu edukacji w szkole, przez trzy lata zdobywał doświadczenie w różnych fabrykach.
W dniu 1 stycznia 1865 roku rozpoczął naukę w Królewcu, uczęszczając do Królewskiej Akademii Sztuki i Rzemiosła (Königliche Kunst- und Gewerbeschule). Z dniem 1 października 1866 roku przeniósł się do Gewerbeakademie w Berlinie, gdzie spędził kolejne trzy lata na intensywnych studiach. Po ich zakończeniu przez kilka miesięcy piastował angaż w urzędzie królewskiego mierniczego.
W okresie od 1 stycznia 1870 do maja 1871 roku pełnił służbę wojskową w marynarce wojennej. Już w lipcu 1871 roku podjął pracę jako inżynier w fabryce budowy mostów Harkort’sche Fabrik w Hagen-Haspe, gdzie jego talent i umiejętności zostały szybko zauważone. Wkrótce potem, ponieważ cieszył się uznaniem, wysłano go do montażu wielkiej rotundy oraz innych elementów, które miały być prezentowane na światowej wystawie w Wiedniu.
W tamtych latach Scharowsky opublikował także tabele obliczeń wagi żelaza walcowanego, znane jako „Tabellen zur Gewichtsberechnung von Walzeisen und Eisenkonstruktionen”. Ta publikacja zyskała ogromne uznanie, doczekując się pięciu wydań jeszcze za jego życia. Po powrocie z Wiednia zajął się realizacją budowy wielu mostów, przy których obliczenia i montaż były mu powierzone. Wśród zaprojektowanych konstrukcji wyróżniały się most przez Łabę w Riesa w Saksonii oraz most Taborbrücke na Dunaju w Wiedniu.
Na początku 1875 roku Carl Scharowsky został mianowany szefem montażu w Harkort’sche Fabrik, gdzie kontynuował prace związane z budową mostów. W dniu 1 kwietnia 1876 roku opuścił firmę i razem z doktorem Wilhelmem Rudolfem Proellem stworzył biuro inżynierskie pod nazwą Dr. Proell & Scharowsky. W nowej roli miał możliwość poszerzenia swoich horyzontów w dziedzinie nauki, co zaowocowało ponownym zapisem na wykłady w Politechnice w Karlsruhe, a w 1877 roku zdobył w Dreźnie uprawnienia architekta rządowego (Regierungsbaumeister).
W latach 1882–1883 projekt stworzony przez firmę Proell & Scharowsky zdobył pierwszą nagrodę w konkursie na budowę pałacu wystawy higieny i ratownictwa w Berlinie. W kolejnych latach działalność biura koncentrowała się na projektowaniu dużych urządzeń fabrycznych, które nie mogły być wykonane na miejscu, a także na opracowywaniu projektów warsztatów dla niemieckich stoczni. Pomimo intensywnej działalności inżynierskiej i projektowej, Scharowsky znajdował czas na publikowanie swoich prac, które doświadczyły wielu edycji i stały się źródłem wiedzy dla przyszłych pokoleń.
Życie prywatne
Carl Scharowsky był osobą o głębokich przekonaniach religijnych, wyznania ewangelickiego. W jego życiu ważnym wydarzeniem było małżeństwo z Marią Langelütje, która przyszła na świat w 1861 roku, a swoje życie zakończyła w 1933 roku. Pochodziła ona z urokliwej miejscowości Miśnia.
Wśród potomków Scharowsky’ego warto wyróżnić jego syna, Günthera (1891–1953), który poszedł w ślady swojego ojca, zostając inżynierem oraz przemysłowcem. Interesującą postacią była również jego córka, Ella Scharowsky (1885–1941), która zyskała renomę jako utalentowana malarka w Dreźnie. Jej twórczość przyczyniła się do kulturowego dziedzictwa regionu.
Publikacje
Carl Scharowsky, znany ze swojej pracy w dziedzinie inżynierii, był autorem wielu znaczących publikacji. Wśród jego osiągnięć znajdują się:
- tabellen zur gewichtsberechnung von walzeisen und eisenkonstruktionen, razem z L. Seifert, Hagen 1873,
- hilfsanlagen für den materialtransport und die errichtung von hochbauten (współautor), 1888,
- säulen un träger, Berlin und Leipzig 1890,
- widerstandsmomente und gewichte genieteter träger, 1890,
- gewichtstabellen für flußeisen, 1890,
- musterbuch für eisen-constructionen, Leipzig 1895.
Przypisy
- a b DeutscheD. Biographie DeutscheD., Scharowsky, Günther - Deutsche Biographie [online], www.deutsche-biographie.de [dostęp 16.07.2024 r.] (niem.).
- a b DeutscheD. Biographie DeutscheD., Scharowsky, Carl - Deutsche Biographie [online], www.deutsche-biographie.de [dostęp 16.07.2024 r.] (niem.).
- Albert Gieseler -- Wilhelm Rudolf Proell [online], www.albert-gieseler.de [dostęp 16.07.2024 r.]
- HilmarH. Schmuck HilmarH., WilliW. Gorzny WilliW., PeterP. Geils PeterP., Schag - Schel, Walter de Gruyter GmbH & Co KG, 07.09.2020 r., s. 79.
- Wilfried Feldenkirchen: Scharowsky, Günther. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 22, Duncker & Humblot, Berlin 2005, s. 578.
- Willy OskarW.O. Dreßler Willy OskarW.O., Scharowsky, Ella, [w:] Dresslers Kunsthandbuch, t. 2, Berlin: Verlag Carl Curtius, 1930, s. 863.
- Die Baumaschinen. Hilfsanlagen für den Materialtransport und die Errichtung von Hochbauten.
- Säulen un Träger, Berlin und Leipzig 1890.
- Officieller Katalog für die Allgemeine Deutsche Ausstellung auf dem Gebiete der Hygiene und des Rettungswesens, Berlin 1882/83.
- Jahrbuch der Schiffbautechnischen Gesellschaft: Siebenter Band, Springer Verlag Berlin Heidelberg 1906, s. 89–91.
- Zeno.org Normalprofile für Walzeisen.
- CarlC. Scharowsky CarlC., L.L. Seifert L.L., Tabellen zur Gewichtsberechnung von Walzeisen und Eisenkonstruktionen: hauptsächlich verwendbar im Brückenbau, Schiffbau und Hüttenfache, Hammerschmidt, 1873.
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Alfred Zmitrowicz | Dieter Georg Baumewerd | Franz Preuschoff | Andrzej Krawczyński | Joseph FriedrichOceń: Carl Scharowsky